TARIM KANUNU
|
Kanun No. 5488 |
|
Kabul Tarihi : 18/4/2006
|
Amaç
MADDE 1-
Bu Kanunun amacı; tarım sektörünün ve kırsal alanın,
kalkınma plân ve stratejileri doğrultusunda geliştirilmesi
ve desteklenmesi için gerekli politikaların tespit edilmesi
ve düzenlemelerin yapılmasıdır.
Kapsam
MADDE 2-
Bu Kanun, tarım politikalarının amaç, kapsam ve konularının
belirlenmesi; tarımsal destekleme politikalarının amaç ve
ilkeleriyle temel destekleme programlarının tanımlanması; bu
programların yürütülmesine ilişkin piyasa düzenlemeleri,
finansman ve idarî yapılanmanın tespit edilmesi; tarım
sektöründe uygulanacak öncelikli araştırma ve geliştirme
programlarıyla ilgili kanunî ve idarî düzenlemelerin
yapılması ve tüm bunlarla ilgili uygulama usûl ve esaslarını
kapsar.
Tanımlar
MADDE 3-
Bu Kanunda geçen;
a) Bakanlık:
Tarım ve Köyişleri Bakanlığını,
b) Müsteşarlık:
Hazine Müsteşarlığını,
c) Kurul:
Tarımsal Destekleme ve Yönlendirme Kurulunu,
ç) Çiftçi: Mal
sahibi, kiracı, yarıcı veya ortakçı olarak devamlı veya en
az bir üretim dönemi veya yetiştirme devresi tarımsal üretim
yapan gerçek ve tüzel kişileri,
d) Çiftçi kayıt
sistemi: Bakanlık tarafından oluşturulan çiftçilerin kayıt
altına alındığı tarımsal veri tabanını,
e) Çiftlik
muhasebe veri ağı: Tarımsal işletmelerin gelirlerine ve
faaliyetlerine ilişkin muhasebe verilerinin toplanması ve
veri ağı kurulmasını,
f) Doğrudan gelir
desteği: Ürün ve girdi fiyatlarını doğrudan etkilemeden,
üreticilere yapılan gelir transferlerini,
g) Entegre idare
ve kontrol sistemi: Arazi parsel tanımlama, çiftçi kayıt,
hayvan kimlik, kontrol ve veri tabanından oluşan, tarıma
verilen desteklerin kontrol edilmesini ve kayıt altına
alınmasını sağlayan sistemi,
ğ) Özel sektör:
Tarımsal alanda faaliyet gösteren kamu kurum ve kuruluşları
dışındaki gerçek ve tüzel kişileri,
h) Sözleşmeli
üretim: Üretici ve yetiştiriciler ile diğer gerçek ve tüzel
kişilerin karşılıklı menfaat esaslarına dayalı yazılı
akitlerle yürütülen tarımsal üretim şeklini,
ı) Tarım: Doğal
kaynakları uygun girdilerle birlikte kullanarak yapılan her
türlü üretim, yetiştirme, işleme ve pazarlama
faaliyetlerini,
i) Tarımsal
işletme: Üretim faktörlerini kullanarak; bitkisel ve/veya
hayvansal ve/veya su ürünlerinin üretimi için tarımsal
faaliyet yapan veya söz konusu tarımsal faaliyete ilave
olarak işleme, depolama, muhafaza ve pazarlamaya yönelik
faaliyetlerde bulunan işletmeyi,
j) Tarımsal
üretim: Toprak, su ve biyolojik kaynaklar ile birlikte
tarımsal girdiler kullanılarak yapılan bitkisel, hayvansal,
su ürünleri, mikroorganizma ve enerji üretimini,
k) Ürün:
Bitkisel, hayvansal ve su ürünleri alanında elde edilen her
türlü işlenmemiş ham ürünler ile bunların birinci derece
işlenmesi ile elde edilmiş ürünleri,
l) Sivil toplum
örgütleri: Tarımsal alanda faaliyet gösteren kooperatif,
birlik, dernek ve vakıflar ile gönüllü kuruluşları,
m) Tarım havzaları: Tarımsal faaliyet
için, bir veya birkaç il sınırı veya bölge sınırları içinde
aynı ekolojik şartları taşıyan ve birbirinin devamı
niteliğindeki tarım alanlarını,
ifade eder.
Tarım
politikalarının amaçları
MADDE 4-
Tarım politikalarının
amaçları; tarımsal üretimin iç ve dış talebe uygun bir
şekilde geliştirilmesi, doğal ve biyolojik kaynakların
korunması ve geliştirilmesi, verimliliğin artırılması, gıda
güvencesi ve güvenliğinin güçlendirilmesi, üretici
örgütlerinin geliştirilmesi, tarımsal piyasaların
güçlendirilmesi, kırsal kalkınmanın sağlanması suretiyle
tarım sektöründeki refah düzeyini yükseltmektir.
Tarım
politikalarının ilkeleri
MADDE 5-
Tarım politikalarının ilkeleri şunlardır:
a) Tarımsal
üretim ve kalkınmada bütüncül yaklaşım.
b) Uluslararası
taahhütlere uyum.
c) Piyasa
mekanizmalarını bozmayacak destekleme araçlarının kullanımı.
ç) Örgütlülük ve
kurumsallaşma.
d) Özel sektörün
rolünün artırılması.
e)
Sürdürülebilirlik, insan sağlığı ve çevreye duyarlılık.
f) Yerinden
yönetim.
g) Katılımcılık.
ğ) Şeffaflık ve
bilgilendirmek.
Tarım
politikalarının öncelikleri
MADDE 6-
Tarım politikalarının öncelikleri şunlardır:
a) Tarımsal
üretimde verimlilik, ürün çeşitliliği, kalite ve rekabet
gücünün yükseltilmesi.
b) Yeterli ve
güvenilir gıda arzının sağlanması.
c) Tarımsal
işletmelerin altyapılarının geliştirilmesi.
ç) Tarımsal
faaliyetlerde bilgi ve uygun teknolojilerin kullanımının
yaygınlaştırılması.
d) Tarımsal girdi
ve ürün piyasalarının geliştirilmesi ve üretim-pazar
entegrasyonunun sağlanması.
e) Tarımsal
üretimin tarım-sanayi entegrasyonunu sağlayacak şekilde
yönlendirilmesi.
f) Tarım
sektörünün kredi ve finansman ihtiyacının karşılanmasına
ilişkin düzenlemeler yapılması.
g) Destekleme ve
yönlendirme tedbirlerinin alınması.
ğ) Doğal afetler
ve hayvan hastalıklarına karşı risk yönetimi
mekanizmalarının geliştirilmesi.
h) Kırsal hayatın
sosyo-ekonomik açıdan geliştirilmesi.
ı) Üretici
örgütlenmesinin geliştirilmesi.
i) Tarım bilgi
sistemlerinin kurulması ve kullanılması.
j) Toplulaştırma,
arazi kullanım plânının yapılması ve ekonomik büyüklükteki
tarım işletmelerinin oluşturulması.
k) Toprak ve su
kaynaklarının geliştirilmesi ve rasyonel kullanımı.
l) Avrupa Birliğine uyum sürecindeki
gelişmelerden doğacak ihtiyaçları karşılayabilecek şekilde
ortak piyasa düzenlerinin öngördüğü, idarî ve hukukî
düzenlemelerin yapılması.
Yetki
MADDE 7-
Tarım sektörü ile ilgili politikaların tespit edilmesi,
plânlanması ve koordinasyonu ile ilgili kurum ve
kuruluşlarla işbirliği yapılarak uygulanmasında Bakanlık
yetkilidir.
Tarımsal
araştırma
MADDE 8-
Bakanlık, tarım sektörünün ihtiyaç duyduğu tarımsal bilgi ve
teknolojilerin yurt içinde geliştirilmesi, bu bilgi ve
teknolojilerin yurt dışından transfer edilerek denenmesi ve
adaptasyonu ile yayımını sağlamak için, kamu ve özel
sektörün tarımsal araştırma faaliyetlerini verimli ve etkin
kılacak tedbirleri alır. Araştırma çalışmalarında görevli
uzmanların yetiştirilmesi ve araştırma altyapısının
geliştirilmesini sağlayacak düzenlemeler yapar. Araştırma
faaliyetlerinde başta üniversiteler olmak üzere ilgili tüm
kurum, kuruluşlar ve işletmeler ile işbirliğini
güçlendirecek tedbirler alır.
Çiftçi
eğitimi, yayım ve danışmanlık hizmetleri
MADDE 9-
Bakanlık; tarım, çiftçi eğitimi ve yayım faaliyetlerinde,
sivil toplum örgütleri, özel sektör kuruluşları ve serbest
danışmanların görev almasını sağlamak için gerekli
düzenlemeler yapar, bu kuruluş ve kişileri teşvik eder,
çalışma esaslarını belirler ve denetler.
Çiftçi eğitimi,
özel yayım ve danışmanlık hizmetleri çalışma esas ve
usûlleri ile ilgili diğer şartlar Bakanlıkça çıkarılacak
yönetmelikle belirlenir.
Biyolojik
çeşitlilik, genetik kaynakların korunması ve biyogüvenliğin
sağlanması
MADDE 10-
Bakanlık, biyolojik çeşitliliğin, genetik kaynakların ve
ekosistemlerin korunması ve geliştirilmesine ilişkin
araştırmalar yapar veya yaptırır. Biyoteknolojik yollarla
ve/veya çeşitli ıslah metotları kullanılarak elde edilen
ürünlerin fikrî mülkiyet hakları kapsamında korunması,
kaydı, tescili, üretimi, tüketimi, gıda olarak kullanımı,
ihracatı ve ithalatı hakkında ilgili kurum ve kuruluşların
görüşü alınmak suretiyle gerekli düzenlemeleri yapar.
Ürün
konseyleri
MADDE 11-
Bu Kanunda belirlenen ulusal tarım politikaları çerçevesinde
çalışmalar yapmak üzere ürün bazında üreticiler, tüccarlar,
sanayiciler ve/veya bunların oluşturdukları birlikler ile
kamu ve araştırma kurumları, meslek odaları ve dernekler bir
araya gelerek tüzel kişiliği haiz ürün konseyleri
kurabilirler.
Ürün bazında tek
bir ürün konseyi kurulabilir. Bu konseyler ürünle ilgili
kararlarını Kurulun istediği her defada, Kurul istemese bile
yılda bir kez Kurula rapor halinde sunarlar.
Ürün konseyleri
kurulması, işleyişi, yönetimi, görevleri ve denetimine
ilişkin hükümler ile bu konseylerin çalışma usûl ve
esasları, gelirleri ve sair hususlar her bir ürün konseyi
için çıkarılacak yönetmelikle düzenlenir.
Üretici
örgütleri
MADDE 12-
Üretici ve yetiştiricilerin çeşitli kanunlara dayanarak
kurdukları tarımsal amaçlı kooperatif ve birliklerin
faaliyetlerinin tarım politikaları doğrultusunda
desteklenmesini ve yönlendirilmesini, ilgili bakanlık ve
kuruluşlarla işbirliği içinde yapmaya Bakanlık yetkilidir.
Sözleşmeli
üretim
MADDE 13-
Bakanlık, tarım sektöründe sözleşmeli üretimin
geliştirilmesi ve yaygınlaştırılması için gerekli
düzenlemeleri yapar. Sözleşmeli üretimi özendirmek üzere
üreticilere, bu Kanunla belirtilen desteklerin verilmesinde
öncelik tanınır.
Tarım
havzaları
MADDE 14-
Tarımsal üretimin kendi ekolojisine uygun alanlarda
yoğunlaşması, desteklenmesi, örgütlenmesi, ihtisaslaşması ve
entegre bir şekilde yürütülmesi için tarım havzaları,
Bakanlığın teklifi üzerine Bakanlar Kurulunca belirlenir. Bu
havzaların faaliyet ve işleyişi ile ilgili esas ve usûllerin
düzenlenmesine ilişkin yönetmelik, Bakanlık tarafından
yürürlüğe konulur.
Kırsal
kalkınma
MADDE 15-
Bakanlık, kırsal alanlarda tarım ve tarım dışı istihdamın
geliştirilmesi, gelirlerin artırılması ve
farklılaştırılması, kadın ve genç nüfusun eğitim ve
girişimcilik düzeyinin yükseltilmesine yönelik tedbirleri
alır. Kırsal kalkınma program, proje ve faaliyetlerine
ilişkin düzenlemeleri yapar ve kamu kuruluşları arasında
koordinasyonu sağlar.
Kırsal kalkınma
program, proje ve faaliyetlerinde; katılımcılık, tabandan
yukarı yaklaşım, yerel kapasitenin geliştirilmesi ve
kurumsallaşması temel ilkelerdir.
Tarımsal
Destekleme ve Yönlendirme Kurulu
MADDE 16-
Bu Kanunun 17 nci maddesi ile verilen görevleri yerine
getirmek üzere Tarımsal Destekleme ve Yönlendirme Kurulu
kurulmuştur.
Kurul üyeleri;
Tarım ve Köyişleri Bakanının başkanlığında, Tarım ve
Köyişleri Bakanlığı, Maliye Bakanlığı, Sanayi ve Ticaret
Bakanlığı, Çevre ve Orman Bakanlığı, Devlet Planlama
Teşkilatı Müsteşarlığı, Hazine Müsteşarlığı ve Dış Ticaret
Müsteşarlığı müsteşarları ile Bakan onayı ile belirlenecek
Bakanlık genel müdüründen oluşur. Kurul, Bakanın bulunmadığı
durumlarda, Bakanlık müsteşarının başkanlığında toplanır.
Kurul, yılda en
az iki kez toplanır. Toplantılardan birinin, yıllık bütçe
kanunu tasarısının hazırlanma döneminde, diğerinin ise bütçe
kesinleştikten sonra yapılması esastır. Ayrıca Kurul, Tarım
ve Köyişleri Bakanının daveti üzerine de toplanabilir.
Kurul, yıl içerisindeki uygulamalarla ilgili olarak danışma,
izleme ve değerlendirmelerde bulunmak ve uygulamaya dönük
tedbirler almak üzere, kamu kuruluşları, ilgili meslek
kuruluşları, sivil toplum örgütleri ve özel sektör
kuruluşları temsilcilerinden oluşan "Teknik Komiteler"
kurar.
Kurul, üye tam
sayısının en az üçte ikisinin katılımı ile toplanır.
Kararlar çoğunlukla alınır. Oyların eşit olması durumunda
başkanın oyu ağırlıklıdır.
Kurul görev alanı
ile ilgili her türlü belge ve bilgiyi kamu, sivil toplum
örgütleri ve özel sektör kuruluşları ile gerçek ve tüzel
kişilerden isteyebilir. İstenen bilgiler tam ve doğru
olarak, talep edilen süre içerisinde Kurula verilir.
Kurul ve teknik
komitelerin sekretarya hizmetleri, Bakan onayı ile
belirlenecek Bakanlık birimi tarafından yürütülür.
Kurulun
görevleri
MADDE 17-
Kurulun görevleri şunlardır:
a) Her yıl
destekleme programlarının esaslarını ve araçlarını tespit
ederek, bunların bütçe ödenek ihtiyaçlarını belirlemek,
ilgili kuruluşlara teklif etmek.
b) Değişen ulusal
ve uluslararası koşullara göre destekleme programlarında
yapılacak düzenlemeleri belirlemek.
c) Desteklerle
ilgili gerekli mevzuat düzenlemelerini izlemek ve
değerlendirmek.
ç) Kamu kurum ve
kuruluşlarınca uygulanan destekleme programlarında
kuruluşlar arası koordinasyonu sağlamak.
Tarımsal
desteklemelerin amacı ve ilkeleri
MADDE 18-
Tarımsal desteklemelerin amacı; tarım sektörünün öncelikli
problemlerinin çözümüne katkıda bulunmak, uygulanan
politikaların etkinliğini artırmak, sektörün bu politikalara
uyumunu kolaylaştırmaktır. Tarımsal destekleme politikaları,
ekonomik ve sosyal etkinlik ve verimlilik koşullarını
sağlayacak programlarla uygulanır. Ödemeler bütçe imkânları
çerçevesinde ve programların niteliğine bağlı olarak,
gerekli denetim ve kontrollerin tamamlanmasından sonra
ödenir.
Tarımsal
destekleme programlarının belirlenmesinde, aşağıdaki ilke ve
stratejiler dikkate alınır:
a) Tarım
politikalarının amaçlarına ulaşılmasına katkıda bulunması.
b) Avrupa Birliği
mevzuatı ve uluslararası taahhütler ile uyumlu olması.
c) Üreticilerin
piyasa koşullarında faaliyetlerini yürütmesi.
ç) Kullanılacak
kaynağın, adil ve etkin bir şekilde üreticilere yansımasını
sağlayacak yapıda olması.
d) Tarımın alt
sektörlerinde dengeli bir dağılım göstermesi.
Tarımsal
destekleme araçları
MADDE 19-
Tarımsal destekleme araçları şunlardır:
a) Doğrudan gelir desteği:
Üreticilere, tarımsal üretim amacıyla işledikleri araziler
için Kurulun teklifi üzerine, Bakanlar Kurulu tarafından
belirlenen birim ödeme miktarı üzerinden, doğrudan ödeme
yapılır. Ödeme miktarları, üreticilerin tarım politikaları
amaçları ve çevre koruma koşullarına uyumunu kolaylaştırmak
üzere farklı düzeylerde belirlenebilir. Doğrudan gelir
desteği ödemelerine ilişkin esas ve usûller, bu Kanunun
temel yapısıyla çelişmeyecek şekilde, her yıl Kurulun
tavsiyesi ile Bakanlık tarafından çıkarılacak uygulama
tebliğleri ile belirlenir. Uygulama tebliğleri, ilgili yılın
ilk iki ayı içerisinde yayımlanır. Bakanlık, gerektiğinde ek
tebliğler çıkarabilir.
b) Fark ödemesi:
Çiftçilere üretim maliyetleri ile iç ve dış fiyatlar dikkate
alınarak fark ödemesi desteği verilir. Fark ödemesi desteği
öncelikle arz açığı olan ürünleri kapsar. Her yıl, fark
ödemesi kapsamına alınacak ürünler ile ödeme miktarları
Kurul tarafından belirlenir. Fark ödemesinden yararlanacak
çiftçilerden üretim faaliyeti ve ürünlerin satışına ilişkin
belgeler istenebilir.
c) Telafi edici
ödemeler: Üreticilerin arz fazlası olan ürünlerin
üretiminden vazgeçerek alternatif ürünlere yönelmeleri
teşvik edilir. Üreticilere, arazilerinde alternatif ürünleri
yetiştirmelerinden dolayı karşılaşabilecekleri gelir
kayıplarını önlemek üzere telafi edici ödeme yapılır. Her
bir üretici için yapılacak ödeme miktarı, üreticinin
alternatif ürünlerin üretimine ayırdığı arazi miktarı ile
birim ödeme miktarının çarpımı suretiyle hesaplanır.
Üreticilerin bir araya gelerek, alternatif ürünlerin
işlenmesi ve pazarlanması için yapacakları yatırımların
finansmanı için ek ödemeler yapılabilir. Telafi edici
ödemelerin ürün kapsamı, ürünler bazında birim ödeme
miktarları, ödeme süreleri ve ek ödeme miktarları her yıl
Kurulun teklifi üzerine Bakanlar Kurulu tarafından
belirlenir.
ç) Hayvancılık
destekleri: Hayvancılık faaliyetlerinde ırk ıslahı, kaba yem
üretiminin artırılması, verimliliğin artırılması,
işletmelerin ihtisaslaşması, işletmelerde hijyen şartlarının
sağlanması, hayvan sağlığı ve refahı, hayvan kimlik
sisteminin teşviki, hayvansal ürünlerin işlenmesi ve
pazarlanması ile bunlarla ilgili kontrol, takip ve
standartların iyileştirilmesi ve su ürünlerinin
desteklenmesi amacıyla destekleme tedbirleri alınır.
Hayvancılık desteklemelerinde, bölge ve iller bazında farklı
destekler uygulamaya ve ödeme miktarlarını belirlemeye,
Kurulun teklifi üzerine Bakanlar Kurulu yetkilidir.
d) Tarım
sigortası ödemeleri: Üreticilerin, üretim materyallerini ve
ürünlerini sigorta ettirmelerini teşvik etmek üzere, sigorta
prim bedellerinin bir kısmı Devlet tarafından karşılanır.
Tarım sigortasından yararlanacak ürünler ile teminat altına
alınacak riskler Bakanlığın teklifi üzerine Bakanlar Kurulu
tarafından belirlenir.
e) Kırsal
kalkınma destekleri: Kırsal gelirlerin artırılması ve
çeşitlendirilmesi, kırsal altyapı, toplulaştırma, tarla içi
geliştirme hizmetleri ve sosyal yapının güçlendirilmesi ile
doğal kaynakların korunması ve geliştirilmesi amacıyla,
kırsal toplum kesimlerinin birlikte veya ferdî olarak
yürütecekleri yatırım projelerinin maliyetinin bir kısmı,
masraf paylaşma esasına göre, Devlet tarafından karşılanır.
Kırsal kalkınma destekleri uygulaması Bakanlık tarafından
yapılır. Kırsal yatırımların desteklenmesinde, köy ve diğer
kırsal alanda yaşayan topluma istihdam sağlayıcı tarımsal ve
tarım dışı ekonomik yatırımlara öncelik tanınır. Kırsal
kalkınma destekleri çerçevesinde desteklenecek projeli
yatırımlarda; hedef kitle ve yerel paydaşların katılımı,
tabandan yukarı yaklaşım, sürdürülebilirlik, uygun
teknolojilerin kullanılması ve modern işletmecilik
sistemlerinin yaygınlaştırılması ilkelerine uyulması
esastır. Desteklenecek yatırım projelerinin konuları,
desteklemelerin proje türleri bazında hangi oranlarda
yapılacağı ve uygulamaya dönük diğer hususlar, Kurulun
teklifi üzerine Bakanlar Kurulu tarafından belirlenir.
f) Çevre amaçlı
tarım arazilerini koruma programı destekleri: Erozyon ve
olumsuz çevresel etkilere maruz kalan tarım arazilerinde,
işlemeli tarım yapan üreticilerin, arazilerini doğal bitki
örtüleri, çayır, mera, organik tarım ve ağaçlandırma için
kullanmalarını teşvik etmek üzere, kendilerine belirli bir
süreyi kapsayacak şekilde, çevre amaçlı tarım arazilerini
koruma programı destekleri sağlanır. Ödemeler, Bakanlık ile
üreticiler arasında akdedilecek sözleşmelere dayalı olarak
ve birim arazi üzerinden yapılır. Her bir üretici için
yapılacak çevre amaçlı tarım arazilerini koruma programı
destekleri ödemesi, üreticilerin bu program için tahsis
edecekleri arazi miktarı ile birim ödeme miktarının çarpımı
ile hesaplanır. Üreticilerin, bu araziler üzerinde ayrıca
çevre koruma tedbirleri almaları da istenir. Çevre amaçlı
tarım arazilerini koruma programı destekleri ödemelerinin
hangi arazilerde uygulanacağı, sözleşmelerin kapsamı,
ödemelerin süresi ve ödeme miktarları Kurulun teklifi
üzerine Bakanlar Kurulu tarafından belirlenir.
g) Diğer
destekleme ödemeleri: Araştırma, geliştirme ve tarımsal
yayım desteği, pazarlama teşvikleri, özel depolama yardımı,
kalite desteği, piyasa düzenlemeleri desteği, organik üretim
desteği, imha desteği, ürün işleme desteği, gerektiğinde
bazı girdi destekleri ile tarım havzaları destekleri ve
benzer konularda destekleme araçları kullanılabilir. Bu
destekleme araçları her yıl Kurulun teklifi üzerine Bakanlar
Kurulu tarafından belirlenir.
Tarımsal
desteklemelerin uygulama esasları
MADDE 20-
Destekleme ödemelerinde uyulması gereken esaslar şunlardır:
a) Destekleme
ödemeleri; bölge, işletme, arazi, ürün, tarım sistemi,
sözleşmeli üretim, ıslah ve çevre gibi konulardaki
öncelikler ve tercihler ışığında farklı miktarlarda
yapılabilir.
b) Bir tarımsal
işletmenin alabileceği azamî toplam destekleme miktarı,
yıllık olarak belirlenebilir.
c) Destekler,
üretici örgütleri aracılığı ile de ödenebilir.
ç) Desteklenecek
ürünlerin ve destekleme ödeme miktarının belirlenmesinde
kalite, standart ve sağlık kriterleri dikkate alınır.
d) Üreticilere
yapılacak her türlü destekleme ödemelerinde, entegre idare
ve kontrol sistemi kullanılır.
e) Çiftlik
muhasebe veri ağı kayıtlarına ait bilgiler kontrol ve
istatistikî amaçlı olarak kullanılabilir, ancak ifşa
edilemez. Bu hükme uymayanlar için genel hükümler
çerçevesinde cezaî işlem yapılır.
Tarımsal
desteklemelerin finansmanı
MADDE 21-
Tarımsal destekleme programlarının finansmanı, bütçe
kaynaklarından ve dış kaynaklardan sağlanır. Bütçeden
ayrılacak kaynak, gayrisafi millî hasılanın yüzde birinden
az olamaz.
Salgın ve
bulaşıcı hastalıklardan korunma
MADDE 22-
Salgın ve bulaşıcı hastalıklardan korunmak, ülkeye bulaşması
durumunda yayılmasını önlemek amacıyla, riskli alanlarda,
Bakanlığın teklifi ve Bakanlar Kurulunun onayı ile tarımsal
faaliyetlerle ilgili gerekli önlemler alınır.
Haksız
ödemelerin geri alınması ve hak mahrumiyeti
MADDE 23-
Haksız yere yapılan destekleme ödemeleri, ödeme tarihinden
itibaren 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının
Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 51 inci maddesinde belirtilen
gecikme zammı oranları dikkate alınarak hesaplanan kanunî
faizi ile birlikte geri alınır. Haksız ödemenin yapılmasında
ödemeyi sağlayan, belge veya belgeleri düzenleyen gerçek ve
tüzel kişiler, geri alınacak tutarların tahsilinde
müştereken sorumlu tutulurlar.
Bu Kanunla
belirlenen destekleme ödemelerinden, idarî hata sonucu
düzenlenen belgelerle yapılan ödemeler hariç, haksız yere
yararlandığı tespit edilen üreticiler, beş yıl süreyle
hiçbir destekleme programından yararlandırılmazlar.
Yönetmelikler
MADDE 24-
Bu Kanunun uygulanması ile ilgili esas ve usûlleri
belirleyen yönetmelikler, bu Kanunun yürürlüğe girmesini
müteakip bir yıl içerisinde yürürlüğe konulur.
Saklı hükümler
GEÇİCİ MADDE
1- Doğrudan gelir
desteğinin 2005 yılı uygulaması ve ödemeleri, 2005 yılında
yürürlükte olan mevzuat hükümlerine göre, aşağıda belirtilen
esaslar çerçevesinde yürütülür:
a) Bitkisel
üretim faaliyetlerinde bulunan tüzel kişiliği haiz üretici
ve çiftçilerle, başvuru tarihi itibarıyla onsekiz yaşını
doldurmuş ve/veya ergin gerçek kişi çiftçilere, cari yılda
üretim yapmaları ve bu üretimlerine ilişkin gerekli
bilgileri Bakanlığa beyan ederek, çiftçi kayıt sistemine
dahil olmaları şartıyla, doğrudan gelir desteği ödemeleri
yapılır. Bitkisel üretim faaliyetlerinde bulunan, ancak
çiftçi kayıt sisteminde yer almayan üretici ve çiftçiler,
doğrudan gelir desteği ödemesinden yararlandırılmazlar.
b) Çiftçi kayıt
sisteminde yer alan bilgiler, çiftçilerin kendi beyanlarına
dayanır ve Bakanlığın gerekli tespitlerinden sonra
kesinleşir. Doğrudan gelir desteği ödemesinden yararlanmak
isteyen çiftçiler, süresi içinde tarım arazilerinin
bulunduğu yerdeki tarım ilçe müdürlüklerine, merkez ilçe ise
tarım il müdürlüklerine başvurur.
c) Bakanlık önce,
kayıtlı çiftçilerin işlediği tarım arazisi miktarlarını
kesinleştirir. Her bir çiftçi için ödenecek miktar, o
çiftçinin işlediği arazi miktarı ile uygulama tebliğinde
belirlenen birim ödeme miktarının çarpımı ile hesaplanır.
Ödemeye esas arazi büyüklükleri ve miktarı uygulama
tebliğlerinde belirlenir.
d) Ödemeler, il
ve ilçelerin sosyo-ekonomik gelişmişlik seviyeleri dikkate
alınarak yapılan sıralamaya göre, sosyo-ekonomik gelişmişlik
seviyesi düşük olan il ve ilçelerden başlanarak yapılır.
Ancak, doğal afetlere maruz kalan çiftçilere, söz konusu
sıralamaya bakılmaksızın öncelik verilebilir.
Çiftçi kayıt
sisteminin esas alınması
GEÇİCİ MADDE
2- Entegre idare ve kontrol
sistemi oluşturuluncaya kadar üreticilere yapılacak bitkisel
üretimle ilgili destekleme ödemelerinde çiftçi kayıt sistemi
esas alınır.
Yürürlük
MADDE 25-
Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 26-
Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
|
